پدرم این جوری بود وقتی من : 4 ساله که بودم فکر می کردم پدرم هر کاری رو می تونه انجام بده . 5 ساله که بودم فکر می کردم پدرم خیلی چیزهارو می دونه . 6ساله که بودم فکر می کردم پدرم از همه پدرها با هوش تره . 8ساله که شدم ،گفتم پدرم همه چیز رو هم نمی دونه . 10ساله که شدم با خودم گفتم !اون موقع ها که پدرم بچه بود همه چیز با حالا کاملا فرق داشت. 12ساله که شدم ،گفتم!خب طبیعیه ، پدر هیچی در این مورد نمی دونه ...دیگه پیر تر از اونه که بچگی هاش یادش بیاد . 14ساله که بودم گفتم!زیاد حرف های پدرم رو تحویل نگیرم اون خیلی امله . 16ساله که شدم دیدم خیلی نصیحت می کنه ،گفتم!باز اون گوش مفتی گیر آورده. 18ساله که شدم ،گفتم!وای خدای من باز گیر داده به رفتار و گفتار و لباس پوشیدنم ، همین طور بی خودی به آدم گیر می ده ، عجب روزگاریه . 21ساله که بودم ،پناه بر خدا بابا به طرز ما یوس کننده ای از رده خارجه . 25ساله که شدم دیدم که باید ازش بپرسم ،زیرا پدر چیزهای زیادی در باره این موضوع می دونه ،زیاد با این قضیه سرو کار داشته . 30ساله که شدم به خودم گفتم بد نیست از پدر بپرسم نظرش در باره این موضوع چیه ، هر چی باشه چند تا پیراهن از ما بیشتر پاره کرده و خیلی تجربه داره. 40 ساله که شدم مونده بودم پدر چه طوری از پس این همه کار برمیاد ؟ چقدر عاقله ، چقدر تجربه داره . 50 ساله که شدم حاضر بودم همه چیز رو بدم که پدر برگرده تا من بتونم باهاش در باره همه چیز حرف بزنم ! اما افسوس که قدر شو ندونستم ، خیلی چیزها می شد ازش یاد گرفت ! "برگرفته از کتاب شما یک جوجه اردک زشت نیستید " از مسعود لعلی

یک درصد فکر کنین مهندس الکترونیک نبود

مغز شما بین 10 تا 23 وات برق تولید می‌کند. این قدرت برای روشنایی دو لامپ کم مصرف کافیست.