البته فکر کنم بیشتر در مورد اقایون صدق میکنه این بیشتر خصلت اقایون هست...

کارمند بانک:میتونی یه وام واسه ما جور کنی؟

مهندس کامپیوتر:من کامپیوترم ویروسی شده میتونی ویندوزمو واسم عوض کنی؟

پزشک عمومی:میتونی برای چارشنبه که بچم نرفته مدرسه یه گواهی بنویسی؟

دندونپزشک:بیا این دندون عقل منو نگاه کن ببین سیاه شده باید بکشمش یا پرش کنم؟

تعمیرکار ماشین:این ماشین من نمیدونم چرا صدای اضافی میده میتونی بیای یه نیگا بهش بندازی؟

بازیگر:واسه کسایی که میخوان بازیگر بشن چه نصیحتی دارید؟

مدیر یه جایی:میشه واسه این بهرام ما یه کار جور کنی؟

موبایل فروش:اقا این گوشی 3310 مارو میشه با یه ان95 عوض کنی؟

معلم:این حسن ما تو ریاضی یه خرده بازیگوشی میکنه میشه پنجشنبه ی قبل امتحانش شام تشریف بیارین خونه ی ما سر راه این اتحادا رو هم یه بار براش بگین؟

نماینده مجلس:این شهرام ما خیلی پسر گلیه میخواد زن بگیره میشه کمک کنید معافی این بپه رو بگیریم؟

کارمند سازمان سنجش:سوالای کنکور سال بعد رو نداری؟

نویسنده:یه روز بیا سر فرصت قصه زندگیمو بات بگم کتابش کنی.

معمار:این خونمون باید کفش سرامیک بشه و اشپزخونش اپن فکر میکنی چند روزه تموم میکنی؟

طلافروش:اوضاع سکه چه جوریاست؟

اقتصاد دان:بالاخره این بنزینو میخوان چی کارش کنن؟یه سوال دیگه:میدونی اصلا درامد نفتی ایران چقدره؟

وکیل:من اگه بخوام حضانت بچمو بگیرم چیکار باید بکنم؟

روان شناس:بچه ی من الان چند وقتیه شبا جاشو خیس میکنه روزا هم بینیش فعاله شوهرم هم شیش ماهه خونه نیمده این اواخرم موهاشو کنده بود خودمم فکر کنم افسردگی گرفتم میخوام طلاق بگیرم بعدشم خودکشی سم هم تهیه کردم حالا چیکار میتونی برا م بکنی؟

تایپیست:یه پایان نامه دارم 958 صفحه هست اصلا وقت ندارم تایپش کنم نظر تو چیه؟

محققان دانشگاه رایس یک مولد پالس مغناطیسی رومیزی را ابداع کرده‌اند که عمل یک دستگاه اتاق‌مانند تولید‌کننده میدان مغناطیسی را انجام می‌دهد.

این ابزار که «رامبو» (RAMBO) نام گرفته، به محققان امکان انجام آزمایشات مبتنی بر طیف‌سنج را در میدان‌های مغناطیسی بیش از 30 تسلا بر روی مواد می‌دهد.

این در حالی است که قدرت یک سیستم تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با تفکیک‌پذیری بالا حدود 10 تسلا است.

«کنو جونیچیرو» از آزمایشگاه رایس با همکاری «هیرویوکو نوجیزی» در موسسه تحقیقات مواد دانشگاه توکیو، این سامانه را طراحی‌ کرده‌اند.

مزایای چنین دستگاه کوچکی بی‌شمار بوده و صرف‌نظر از اندازه و عملکرد قدرتمندش، دارای پنجره‌هایی است که به محققان امکان فرستادن مستقیم یک پرتو لیزر به یک نمونه و همچنین جمع‌آوری داده‌ها را در فاصله نزدیک می‌دهد.

جونیچیرو در این زمینه گفت: ما می‌توانیم یک نمونه را در درون این آهنربا مشاهده کنیم و دسترسی نوری مستقیمی به آن داشته باشیم، در حالی که در دیگر تجهیزات میدان مغناطیسی بالا، با یک آهنربای هیولامانند روبرو هستیم و فقط از طریق یک فیبر نوری بسیار طولانی می‌توان به نمونه مورد نظر دسترسی داشته باشیم و نمی‌توانیم طیف‌سنجی نوری فوق‌سریع و غیرخطی را انجام دهیم.

وی ادامه داد: «رامبو» همچنین به ما توانایی ترکیب میدان‌های مغناطیسی فوق‌ قوی و پالس‌های نوری شدید و بسیار کوتاه را می‌دهد و در واقع، ترکیبی از دو شرایط بی‌نهایت است.

پیکربندی بی‌نظیر این ابزار امکان بهترین دسترسی تاکنون را در یک مولد میدان مغناطیسی قدرتمند برای انجام آزمایشات علمی فراهم کرده است.

محققان با استفاده از این سامانه می‌توانند داده‌های با تفکیک‌پذیری بالا و در زمان واقعی را در یک سیستم جمع‌آوری کنند که با میدان‌های مغناطیسی بالا و دماهای پایین دارای دسترسی نوری مستقیم به هسته آهنربا، جفت شده است.

همچنین این واحد می‌تواند آزمایشی جدید را در یک میدان 30 تسلایی و در هر 10 دقیقه یک بار انجام دهد، که این امر خلاف آزمایشگاه‌های بزرگی است که در آنها، مولدهای میدان مغناطیسی پس از هر آزمایش برای خنک‌شدن به ساعت‌ها زمان نیاز دارند.

جزئیات این سیستم در مجله Review of scientific instruments که به موسسه فیزیک آمریکا تعلق دارد، منتشر شد و بنیاد ملی علوم، سازمان انرژی و «بنیاد روبرت ای ولچ» امریکا حامیان مالی آن گزارش شدند.

«شرکت دیتریچ کالیفرنیا» سریع‌ترین سکوی شارژ‌کننده جهان را با قابلیت شارژ همزمان شش ابزار ارائه داده است.

سازندگان مدعی‌اند این سامانه که All-Dock نام گرفته، با استفاده از یک یو اس بی، گوشی هوشمند را تا 80 درصد شارژ می‌کند.

این واحد فاقد پورت‌های اختصاصی بوده و مجهز به مجموعه‌ای از اسلایدهاست که برای هر ابزار تلفن‌ همراهی کارآمد هستند.

در درون این سکو هاب‌های یک یو اس بی وجود دارد که کابل‌های شارژ‌کننده را می‌توان در درون آن‌ها قرار داد.

سیستم مزبور در سه اندازه ارائه شده و آخرین نسخه آن قادر به شارژ همزمان شش ابزار است؛ عرض این نسخه 315*173*64 میلی‌متر گزارش شده است.

به این دلیل که تمامی مولفه‌ها در خود سکو پنهان شده‌اند، این سامانه به ویژه زمانی که همزمان چندین ابزار به آن متصل هستند، بسیار منظم به نظر می‌رسد.

چون این سکو عریض است، می‌تواند ابزار را به صورت افقی در خود جای دهد و این بدین معناست که کاربران قادرند زمانی که گوشی هوشمند یا تبلتشان در حال شارژ است، ویدیویی را نظاره کنند.

  هر میکرو- توربین‌ بادی تنها 1.8 میلیمتر پهنا دارد و اندازه 10 عدد از این توربین‌های بادی در کنار هم با اندازه یک دانه برنج برابری می‌کند.توربین‌های بادی میکروسکوپی برای تامین انرژی گوشی هوشمندگروهی از محققان در تگزاس آمریکا موفق به ساخت توربین‌های بادی ذره‌بینی و کوچکی شدند که قرار است در آینده انرژی مورد نیاز گوشی‌های هوشمند به کمک آن‌ها تامین شود.

 این میکروتوربین‌ها به قدری کوچک هستند که اگر روی یک سکه قرار بگیرند به سختی می‌توان آنها را پیدا کرد و به همین خاطر، اگر صدها توربین بادی ذره‌بینی کنار همدیگر قرار بگیرند و به یکدیگر متصل شوند، بدون آنکه کاربر متوجه شود انرژی مورد نیاز گوشی هوشمند او از جریان باد داخل منزل تامین می‌شود.

"جانگ- چی چائو"(Jung-chih Chiao) یکی از پروفسورهای علوم مهندسی الکترونیک در دانشگاه آرلینگتون تگزاس گفت: «تصور کنید که انرژی ذخیره شده در باتری گوشی هوشمند شما تمام شده است. در این شرایط روی بدنه گوشی شما بیش از 1000 توربین بادی ذره‌بینی کار گذاشته شده است که اگر در مقابل باد قرار گیرند ظرف چند دقیقه انرژی مورد نیاز شما را تامین می‌کنند»

او در ادامه توضیح داد: «اگر این توربین‌های بادی تنها چند دقیقه در مقابل جریان باد قرار گیرند می‌توانند انرژی لازم برای ارسال یک پیامک را تامین کنند»

هر یک از این میکرو- توربین‌های بادی تنها 1.8 میلیمتر پهنا دارد و اندازه 10 عدد از این توربین‌های بادی در کنار هم با اندازه یک دانه برنج برابری می‌کند.

چائو که مدل مفهومی این میکرو- توربین‌های بادی را طراحی کرده است، در این زمینه با "اسمیتا رائو"(Smitha Rao) همکاری‌های گسترده‌ای انجام داد و اعلام کرد که این توربین‌های بادی کوچک از فلز نیکل ساخته می‌شوند تا هم انعطاف‌پذیر باشند و هم طول عمر آنها افزایش یابد.

یکی از پروفسورهای حوزه مهندسی سیستم‌های بیولوژیکی اعلام کرد که در کمتر از 3 سال آینده شاهد آن خواهیم بود که باتری تعداد زیادی از دستگاه‌های الکترونیکی جدید با استفاده از حبه قند شارژ شود.

گروهی از محققان در مرکز Virginia Tech آمریکا در حال نهایی کردن طرح جدید خود در حوزه فناوری‌های باتری هستند تا بر اساس آن نسل آتی باتری دستگاه‌های موبایلی با حبه‌های قند شارژ شوند.

اگر چه این روزها انواع دیگر باتری‌ها با قابلیت شارژ شدن توسط شکر ساخته شده‌اند، اما این فناوری جدید قادر است بیش از مدل‌های قبلی از این خوراکی انرژی الکتریسیته تولید کند و به گوشی امکان دهد پیش از شارژ مجدد برای مدت طولانی‌تری روشن بماند.

"پرسیوال ژانگ"(Percival Zhang) یکی از پروفسورهای حوزه مهندسی سیستم‌های بیولوژیکی در این خصوص اعلام کرد که در کمتر از 3 سال آینده شاهد آن خواهیم بود که باتری تعداد زیادی از دستگاه‌های الکترونیکی جدید با این فناوری شارژ شوند.

ژانگ گفت: «شکر یکی از منابع عالی تامین انرژی در طبیعت محسوب می‌شود. بنابراین، بسیار منطقی به‌نظر می‌رسد که این منبع انرژی طبیعی را کنترل کنیم و بتوانیم از آن در محصولات مبتنی بر باتری بهره ببریم».

شرکت فیلیپس نخستین لامپ حبابی مسطح جهان با طول عمر 23 سال را عرضه کرد.

 این شرکت مدعی است که لامپ حبابی ال‌ای‌دی جدید آن به نام «SlimStyle» کارآمدتر و نسبت به حباب‌های دیگر کمتر شکستنی است.

حباب ابداعی دارای شکلی گرد بوده اما زمانی که از طرفین به آن نگاه می‌شود، مسطح است.

سیستم مزبور در پوششی پلاستیک قرار دارد و مجهز به لامپ‌های ال‌ای‌دی است که در شکلی نعل‌مانند و در بخش درونی آن آرایش شد‌ه‌اند.

این شرکت تولیدکننده ابزار الکترونیکی هلندی مدعی است سامانه جدید، 25 برابر بیش از حباب‌های 60 واتی معمولی دوام می‌آورد و دارای بازدهی مشابهی است.

این فناوری همچنین برخلاف دیگر حباب‌های صرفه‌جویی‌کننده در مصرف انرژی، به طور آنی روشن می‌شود.

حباب‌های ال‌ای‌دی موجود در بازار حدود 10 هزار ساعت دوام دارند و یک حباب لامپ هالوژن نیز هزار ساعت عمر می‌کند، اما فیلیپس مدعی است لامپ جدید 25 هزار ساعت دوام خواهد داشت؛ این امر بدین معناست که چنانچه این فناوری به طور متوسط روزانه کمتر از سه ساعت روشن باشد، عمر آن 23 سال خواهد بود.

گفته می‌شود، این حباب‌ 85 درصد مصرف انرژی را کاهش می‌دهد و هفته گذشته به بهای 10 دلار فروش رفته است.

کلاه سیستم رشد موی iGrow ظاهری شبیه کلاه ایمنی دوچرخه‌سواران دارد که دو هدفون نیز در طرفین آن قرار گرفته است؛ در قسمت داخل کلاه نیز چراغ‌های صورتی رنگی تعبیه شده است.

در این کلاه از فناوری نور درمانی سطح پایین (LLLT)‌ استفاده می‌شود که ترکیبی از لیزر قرمز و دیودهای ساطع‌کننده نور - ال‌ای‌دی - برای تحریک فعالیت‌های سلولی در طول موج 655 نانومتر است.

محققان معتقدند که سطوح پایین نور لیزر در دوره چهار تا شش ماهه به تحریک فعالیت سلولی در اطراف موهای موجود کمک کرده و به افزایش حجم موها منجر می‌شود.

کلاه iGrow برای مردان یا زنان که بطور کامل طاس هستند، مفید نیست، اما می‌تواند به تقویت فولیکول‌های ضعیف مو کمک کند.

محققان شرکت Apira Science این محصول را با قیمت 695 دلار به بازار عرضه کرده‌اند.

حسنی نگو جوون بگو
علاف و چش چرون بگو

موی ژلی ،ابرو کوتاه ،زبون دراز ، واه واه واه
نه سیما جون ،نه رعنا جون

نه نازی و پریسا جون
هیچ کس باهاش رفیق نبود

تنها توی کافی شاپ
نگاه می کرد به بشقاب !

باباش می گفت : حسنی می ری به سر بازی ؟
نه نمی رم نه نمی رم

به دخترا دل می بازی ؟!
نه نمی دم نه نمی دم

گل پری جون با زانتیا
ویبره می رفت تو کوچه ها

گلیه چرا ویبره میری ؟
دارم میرم به سلمونی

که شب برم به مهمونی
گلی خانوم نازنین با زانتیای نقطه چین

یه کمی به من سواری می دی ؟!
نه که نمی دم

چرا نمی دی ؟
واسه اینکه من قشنگم ، درس خونم وزرنگم

اما تو چی ؟
نه کا رداری ؟ نه مال داری ؟ فقط هزار خیال داری
موی ژلی ،ابرو کوتاه ، زبون دراز ،واه واه واه

در واشد و پریچه
با ناز اومد توو کوچه

پری کوچولو ، تپل مپولو ، میای با من بریم بیرون ؟
مامان پری ،از اون بالا

نگاه می کرد توو کوچه را
داد زد وگفت : اوی ! بی حیا

برو خونه تون تورا بخدا
دختر ریزه میزه

حسابی فرز وتیزه
اما تو چی ؟

نه کار داری ؟ نه مال داری ؟ فقط هزار خیال داری
موی ژلی ،ابرو کوتاه ،زبون دراز ،واه واه واه

نازی اومد از استخر
تو پوپکی یا نازی ؟

من نازی جوانم
میای بریم کافی شاپ؟
نه جانم

چرا نمی ای ؟
واسه اینکه من صبح تا غروب ،پایین ،بالا ،شمال ،جنوب ،دنبال یک شوهر خوب

اما تو چی ؟
نه کار داری ؟ نه مال داری ؟ فقط هزار خیال داری
موی ژلی ،ابرو کوتاه ،زبون دراز ،واه واه واه

حسنی یهو مثه جت
رسید به یک کافی نت

ان شد ورفت تو چت رووم
گپید با صدتا خانووم!

هیشکی نگفت کی هستی ؟
چی کاره ای چی هستی ؟

تو دنیای مجازی
علافی کرد وبازی

خوشحال وشادمونه
رفت ورسید به خونه

باباش که گفت: حسنی برات زن بگیرم ؟
اره می خوام اره میخوام

چاهارتا شرعن بگیرم ؟
اره می خوام اره میخوام

حسنی اومد موهاشو
یه خورده ابروهاشو

درست وراست وریس کرد
رفت و توو کوچه فیس کرد

یه زن گرفت وشاد شد
زی ذی شد و دوماد شد

محققان موسسه فنی فدرال سوییس موفق به ساخت یک مدار الکترونیکی بسیار نازک و انعطاف پذیر شدند که روی لنز چشمی قرار می گیرد.

 این مدار الکترونیکی به اندازه ای نازک است که می توان آن را روی یک لنز چشمی قرار داد و بقدری انعطاف پذیر است که به سادگی می توان آن را دور یک تار موی انسان پیچید.

برای ساخت این مدار چندلایه ، از فناوری های مختلفی مانند تبخیر با پرتوهای الکترونیکی ، رسوب لایه اتمی ، پوشش دهی اسپینی و فرکانس های رادیویی بهره گرفته می شود.

ساختار این مدار با استفاده از لیتوگرافی و قلم زنی توسط پرتوهای فرابنفش ایجاد می شود. اجزای این مدار روی ماده ای موسوم به پاریلین قرار می گیرند. پاریلین یک ماده عایق است که به طور سنتی برای محافظت از اجزای مدارات و تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در برابر دمای بالا تا 150 درجه سانتیگراد مقاومت دارد و در اثر تماس با حلال ها در جریان کار، مخدوش نمی شود.

علاوه بر این، پریلین ماده ای شفاف است و خطرات زیستی ندارد؛ به همین علت گزینه مناسبی برای ساخت تجهیزات پزشکی مانند لنزهای چشمی هوشمند محسوب می شود، در عین حال از انعطاف پذیری فوق العاده ای برخوردار است.

یکی از مهم ترین کاربردهای این نوع مدارهای الکترونیکی، برای نصب تجهیزات پزشکی در بدن انسان است. محققان سوییسی با استفاده از این مدار توانسته اند یک سامانه نظارتی برای سنجش فشار داخل چشم بیماران مبتلا به گلوکوم ایجاد کنند.

محققان به منظور برقراری تامین توان مصرفی لنز هوشمند، از یک منبع توان بی سیم مانند میدان مغناطیسی استفاده می کنند. همچنین استفاده از انرژی خورشید و انرژی جنبشی عضلات، به عنوان راهکارهای جایگزین تحت بررسی هستند.

یکی دیگر از کاربردهای این مدار الکترونیکی در نماسازی سالن های ورزشی و بیمارستان ها به منظور نظارت بر عملکردهای غیرارادی بدن افراد مانند تغییرات دمای آن است.

انتظار می رود این فناوری پیشرفته ظرف پنج سال آینده به صورت تجاری به بازار عرضه شود. اما فناوری های وابسته به آن در حال حاضر بازار داغی پیدا کرده اند. برای مثال تامین انرژی مورنیاز مدارهای انعطاف پذیر به یک چالش تبدیل شده است.

محققان به طور همزمان درباره بهبود ویژگی های این فناوری، استفاده از فناوری های مکمل مانند حس گرها و سامانه های نوری و روش های استفاده از آن در سطوح مختلف تحقیق و مطالعه می کنند.

انتظار می رود نتایج این تحقیقات راهگشای پیشرفت های چشمگیری در علوم پزشکی و روباتیک باشد.

گزارش کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.

عمر کوتاه لوازم الکترونیکی و تنوع طلبی مردم در استفاده از تجهیزات الکترونیکی سبب شده است که امروزه تولید روزافزون زباله های الکترونیکی به مشکل بزرگ دنیا تبدیل شود چنانچه سالانه 40 میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید می شود.

کشورهای پیشرفته و صنعتی که خود بزرگترین تولید کنندگان زباله های الکترونیکی در جهان هستند با تصویب قوانینی سعی دارند شرکت های تولید کننده لوازم الکترونیکی را بر آن دارند که زباله های تولیدی خود را بازیافت و از آنها مجددا استفاده کنند.



*** زباله های الکترونیکی چیست؟

زباله الکترونیکی اصطلاحی است که تقریبا تمام تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی ( EEE ) را که می تواند وارد جریان زباله شوند، در بر می گیرد.

به عبارت دیگر، زباله های الکترونیکی یک اصطلاح کلی است که وسایلی از جمله تلویزیون، رایانه، تلفن های همراه ، یخچال، ماشین لباسشویی، خشک کن، سیستم های استریو، اسباب بازی ها و سرگرمی های خانگی را که مدارات و قطعات الکترونیکی دارند و یا با باتری کار می کنند و به دلایلی غیرقابل استفاده می شوند، در بر می گیرد.



***بزرگترین تولید کنندگان زباله های الکترونیکی کدام کشورها هستند؟

به گزارش سازمان ملل متحد کشور چین در سال 2013 بزرگترین تولید کننده زباله الکترونیکی در جهان بوده است.

همچنین کشورهای آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا بزرگترین تولید کنندگان زباله های الکترونیکی در جهان به حساب می آیند.

در حال حاضر کشورهای در حال توسعه جهان، مسوولیت رسیدگی به زباله های الکترونیکی تولید شده در کشورهای توسعه یافته را بر عهده دارند. برای مثال، نزدیک به 70 درصد از زباله های الکترونیکی در کشور هند از کشورهای دیگر وارد شده است. کشورهایی مانند چین ، هند، تایلند، برزیل، مکزیک، نیجریه، سنگاپور و پاکستان از وارد کنندگان عمده این زباله ها هستند.

با توجه به داده های این سازمان، حدود 70 درصد از زباله های الکترونیکی تولید شده در سراسر جهان برای نابودی به کشور چین آورده می شوند.



*** تفاوت زباله های الکترونیکی با زباله های شهری

تفاوت اصلی زباله های الکترونیکی با سایر زباله های شهری در این است که زباله های الکترونیکی دارای مواد مختلف خطرناک هستند. در واقع 60 عنصر از عناصر جدول تناوبی را می توان در این زباله ها یافت.

برای مثال، تنها یک صفحه نمایش رایانه شخصی ( PC ) شامل یک لوله معمولی اشعه کاتدی ( CRT ) است که مواد سمی بسیاری از جمله کادمیوم دارد.

کادمیوم برای محیط زیست و انسان بسیار سمی و خطرناک است و می تواند بر عملکرد کلیه ها و استخوان ها تاثیر منفی بگذارد.

همچنین استفاده از اسیدهای قوی برای بازیافت فلزات گرانبها مانند طلا، (PCBs) موجود در خازن ها و تقویت کننده های الکترونیکی، پلی ونیل کلراید (PVC ) حاصل از پوشش های پلاستیکی و کابل ها، عناصر سمی نظیر مس، سرب، (BFR)، پالادیم و جیوه در بردها و مدارهای الکتریکی و اکسید سرب و کادمیوم در باتری های رایانه سبب می شود این عناصر خطرناک وارد چرخه زیستی شوند و آسیب فراوانی به محیط زیست و انسان وارد کنند.



*** چه مقدار زباله الکترونیکی در جهان تولید می شود؟

به گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP ) سالانه در سراسر جهان حدود 40 میلیون تن زباله های الکترونیکی تولید می شود که حدود 13 درصد از این میزان در کشورهای در حال توسعه بازیافت می شود.

حدود 9 میلیون تن از این زباله ها توسط کشورهای اروپایی تولید می شود.

بر اساس این گزارش بازارهای بازیافت رسمی زباله های الکترونیکی در کشورهای چین، هند، پاکستان، ویتنام و فیلیپین است که حدود 50 تا 80 درصد از زباله های تولید شده در دنیا با روش های گوناگون از جمله خرد شدن و یا سوزاندن در این کشورها از بین می روند.

برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد تخمین می زند که تاسال 2020 میلادی، زباله های الکترونیکی حاصل از تلویزیون های خانگی دو برابر خواهد شد. همچنین زباله های الکترونیکی رایانه ای به 5 برابر افزایش می یابد و میزان زباله های حاصل از گوشی های تلفن همراه به 18 برابر خواهد رسید .



*** بازیافت یا انهدام

متخصصان کاهش تولید زباله های الکترونیکی از طریق هوشمند سازی ،و نگه داری درست وسایل الکترونیکی، بازیافت محصولات الکترونیکی که دیگر قابل استفاده نیستند و استفاده مجدد از آنها را از جمله روش هایی می دانند که می توان برای کاهش تولید زباله های الکترونیکی از آنها استفاده کرد.

هرچند بازیافت زباله های الکترونیکی روش قابل توجهی است ولی بازیافت غیررسمی و غیراصولی این زباله ها خطرات جبران ناپذیری را به سلامتی انسان و محیط زیست وارد می کند.

به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض فلزات سمی مانند سرب، سوزاندن مواد سمی در هوای آزاد برای بازیابی قطعات با ارزش مانند طلا و احتراق زباله های الکترونیکی ریز ذره، می تواند بیماری های ریوی و قلبی-عروقی ایجاد کند.

بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، دفع گسترده زباله های الکترونیکی در یک دهه گذشته در شهر گییو (Guiyu) در جنوب شرقی چین، سبب شده این شهر به عنوان بزرگترین سایت بازیافت زباله الکترونیکی در جهان شناخته شود. ساکنان این شهر از بیماری های گوارشی، عصبی و تنفسی رنج می برند و به مشکلات استخوانی دچار شده اند . همچنین 80 درصد از کودکان این شهر به بیماری های تنفسی شدید مبتلا هستند.

همچنین در این گزارش آمده است بخش عمده ای آلودگی سمی این منطقه از سوختن بردهای مدار (circuit boards)، سیم های پلاستیکی و مسی و یا شستن آنها را با اسید هیدروکلریک برای بازیابی فلزات با ارزش آن مانند مس و فولاد ناشی شده است.

این کار سبب می شود کارگران و محیط زیست منطقه با فلزات سنگین و سمی نظیر سرب، بریلیوم و کادمیوم آلوده شوند. همچنین این عملیات سبب می شود خاکستر هیدروکربن به هوا، آب و خاک وارد شود.